blogs over van alles in mijn leven
76 dagen geleden de dag dat het leven anders werd.
ik belde om hulp bij het douchen
Na het douchen werd het verteld, je familie, vrienden, fysio mag er niet meer in. Op dat moment denk je , het zal niet lang duren. Het is voor je veiligheid.
Gelukkig mochten we nog wel naar buiten en als het kon qua risico naar de winkels. Zodat River hier kon blijven.
Na een paar weken zo positief mogelijk door gebracht hebben. Ging ik de mensen om me heen erg missen. Gelukkig kwam familie buiten onder het raam op bezoek. Maar dit voelt toch wel raar. Ook alle kaartjes sleepte me er doorheen. En zorgde dat ik weer positief werd.
Nu zijn de regels voor heel veel mensen weer versoepeld . hier mogen mijn ouders weer komen. Dat is al een stukje voor uit. En mag ik buiten afspreken.
Maar toch heb ik het nu moeilijk . Ik lees en hoor dat mensen weer dingen gaan doen. Wat ik ze van harte gun!
Wij mogen niemand behalve paps en mams in onze binnentuin ontvangen en ook niet naar de wc laten gaan.
buiten afspreken klinkt heel makkelijk, maar het terras wordt nog afgeraden. je mag bij veel winkels niet met zijn 2en naar binnen. En om mensen 2 uur te laten rijden, zonder wc . dat is ook niet echt een optie hahaha.
Dit voelt heel krom, want anderen gaan al wel weer na 1 juni. We mogen wel naar de kapper, terwijl daar meer mensen komen dan als ik vrienden in de binnentuin mag ontvangen.
Ik mis het ontzettend. En beeldbellen is dan toch echt heel anders.
Ik ben me nog nooit zo bewust geweest dat ik lichamelijk beperkt ben.
Snap dat het voor veiligheid is, maar eenzaamheid doet ook schade aan.
Gelukkig is gister Ineke buiten op bezoek geweest. En dat was heel fijn.
Ik hoop dat het hier snel weer open is. Maar niet alleen hier!!
voor alle mensen met een beperking. Want wij zitten nog steeds in een soort van lock down.
Dat het wat rustiger mag worden voor alle mensen in de zorg.
En weet dat ik aan alle mensen denk die nog niemand mogen ontvangen, dat het snel weer mag !
En ik probeer uiteraard positief te blijven, maar ook ik red dat niet altijd.
heel veel liefs Jessica
Nieuwe hoortoestellen , maar of ik er beter door luister ?...?
Na 5 jaar waren mijn hoortoestellen niet meer verzekerd.
Dus moest ik nieuwe hoortoestellen uitzoeken, wat een straf zeg hahahah. Helemaal ingelezen had ik me, ik wilde het liefste de hoortoestellen met bluetooth zonder kastje ertussen. En ach, als ik dan toch bezig ben met eisen, dan zou ik ze ook wel willen kunnen opladen.
Maar dit liep even heel anders hahahah. Eerst moest ik weer naar nijmegen voor een nieuwe gehoortest. Deze oproep zou 70 dagen duren, maar ik was gelukkig al veel eerder aan de beurt. Dus op naar nijmegen. Eenmaal aangekomen, was ik al best snel aan de beurt.
Daar gingen we dan, eerst de piepjes test. Hier hebben we toch wel ook om kunnen lachen , want als ik een knopje in moet drukken, is het wel handig dat ik het kastje heb waarop dat knopje zit. Ook moest ik gaan gokken wat ik hoorde , oftewel zeggen waar het naar klonk. Hier kwamen best creatieve woorden uit hahahah. Maar eerlijk het leverde ook frustratie op. Want ik hoorde het niet, en kon er niet altijd wat van maken. Ook is het best lastig om mij goed te testen. Ik ken het systeem, ik weet aan iemands gezicht dat ik een piepje mis of een woordje. Dit heb ik later ook teruggegeven aan de mevrouw die de test afnam. Zij had dit ook wel door. Maar wist ook dat ik echt alleen gereageerd heb op wat ik hoorde en niet op wat ik aan haar kon zien als er iets was qua piepjes of geluiden.
Hierna kwam het gesprek over mijn hoortoestellen, mijn wensen. En daar kwam wel even een domper, want die luxe waar ze volop reclame over maken wordt niet vergoed. Ook kon er op rechts geen kleiner gehoorapparaat en moet hij eigenlijk nog iets groter, maar dit is niet mogelijk op mijn mini oor.
Even balen, maar ze gaf wel meteen aan dat er andere mogelijkheden waren qua hoortoestel met mobiel. Maar dat ik daarvoor echt bij de audicien moet overleggen.
Wat wel positief was is dat ik eigenlijk bijna gelijk ben gebleven qua gehoor. Het is iets achteruit, maar dat kan ook komen omdat ik de vorige keer wel heel goed gescoord had.
Dus een paar weekjes later op naar beter horen. Daar toch maar weer het gesprek over de hoortoestellen die ik graag wilde, vallen ze echt niet onder de vergoeding. Maar tenzij ik een rijk iemand trouw en kaal pluk, ga ik deze hoortoestellen niet krijgen.
Maar je kan wel met een kastje verbinden met hoortoestellen van phonak + met je mobiel. Die hoortoestellen vallen wel onder de vergoeding. Dit heb ik dan ook voor gekozen. En toen kwamen we tot de kleur keuze. Omdat ik hoortoestellen krijg die ook voor kinderen gebruikt worden , dit omdat deze meer functies hebben en rechts ook net iets meer volume gaven,(zonder hoortoestellen ben ik rechts doof) kon ik meer kleurtjes kiezen dan gewoonlijk. Eerst wilde ik knal paars.
Tot ik de blauwe zag , die ook al op facebook stonden. wat een gave kleur, helaas kan ik er geen auto mee rijden hahah, maar wel heel veel functies er op. Samen met de tv link en de compilot 2 kan ik met mijn mobiel verbinden, overal tv kijken , gewoon het kastje aan sluiten en tv kijken maar.
Maar toen kwam het gedeelte, het geluid. Ieder keer weer een puntje. Want gaan we voor linear , zoals ik al van kleins af aan hoor. of gaan we voor met compressie . We hebben geprobeerd met compressie. Maar helaas is dit voor mij echt niet fijn gebleken in de praktijk .
Vandaag ga ik terug om de hoortoestellen opnieuw in te laten stellen en dan weer opnieuw met een test periode te beginnen. Ook zitten de oorstukjes nog niet goed. Balen, want ik had gehoopt dat het zou lukken met dit geluid. Maar ook weer oke, want ik heb het geprobeerd en ben deze keer niet in 1 dag al terug gegaan omdat ik gek werd van het geluid hahahah.
Ook werkt helaas de link met de telefoon + tv nog niet goed. Waarschijnlijk komt hiervoor een nieuw kabeltje.
Maar ik heb wel mijn blauwe hoortoestellen en dit is gelukkig allemaal op te lossen.
Bedankt voor het lezen en ik wens jullie een fijne dag!!! Laat je een berichtje achter op facebook ?
Soms is een keuze moeilijk , maar wel het beste.
Soms moet je keuze's maken die heel moeilijk zijn.
Vorig jaar ging ik met River naar de dierenarts, gewoon voor haar inentingen. En ook was het mij een paar dagen daarvoor opgevallen, dat river wat last had van haar oogje.
Bij de dierenarts hebben ze naar het oogje gekeken, en werd mij aangeraden om toch maar even een afspraak te maken met de oogarts, ze dachten aan glaucoom ( verhoogde oogdruk). Maar ook dat de druk al te hoog was geweest en River er al niks meer mee zag.
Toen ik thuis was , hebben we meteen gebeld met de oogarts. Daar kon ik al vrij snel terecht.
Zij Concludeerde wat de dierenarts al dacht. River is blind aan 1 oogje en ook de druk is te hoog geweest. Hier heb ik druppels gekregen om te kijken of we daarmee de druk laag konden houden ook druppels tegen ontsteking in het oog. Maar niet alleen druppels, ook moest ik gaan nadenken of ik het oogje wilde behouden. River had er tenslotte niks meer aan..
Ik wilde het eerst graag met druppels proberen en dit heb ik gedaan.
En river, River bleef gewoon speels, net als eerder. River geeft niet snel pijn aan. Tot de kerstvakantie, ik was bij mijn ouders en mijn vader wilde River druppelen en River begon te kermen omdat het pijn deed. Dit ging gelukkig weer over na een paar keer druppelen. Maar het oogje leek mij groter.
Toch bleef ze weer speels en zo lief en als je er niet kende , zou je zeggen die heeft nergens last van. Maar ze kreeg steeds meer een hekel aan de druppels, sliep steeds meer en als er bezoek was , was ze heel levendig, maar daarna .. Ook begon ze te spugen en af en toe jankte. Maar vooral die druppels.
Uiteindelijk heb ik de moeilijke keuze gemaakt om het oogje eruit te laten halen. Dit deed verdriet, maar het is het beste.
River is voor mij als mijn kindje. Ik hoop dat als het straks genezen is , dat ze geen pijn meer heeft. Maar pff wat duurde de dag van de operatie lang, s'avonds rond 5 uur kon ik haar gelukkig weer ophalen. Wat was ik gespannen, als ze de narcose maar overleefd. Als het maar goed gaat.
En River, River deed waar ze goed in was, charmant zijn. Het voor elkaar krijgen dat de assistente met er een wandelingetje ging maken.
Toen ik er zag, was het toch minder eng dan k dacht, en River, River wilde mee naar huis .
Aan het begin van de ochtend, wilde ze dit ook, ze rende zo de bench weer in haha.
Nu een paar dagen later, gaat het wel oke. Vrijdag middag, heeft ze alleen de kap afgekregen en er aan gekrabbeld, terwijl ik lag te slapen. Wat voelde ik me schuldig en wat ziet bloed er op een wit hondje eng uit. Maar gelukkig, het viel mee.
En het is niet mijn schuld, dat weet ik. Maar je gaat je toch afvragen had ik het eerder kunnen zien dat ze dat oogje zo had. Had ik eerder kunnen zien , dat ze pijn had. Had ik eerder moeten horen dat ze vrijdag die kap af had gedaan.
Het antwoord is nee, er zijn heel veel hondjes die geen pijn aangeven en waar ze er pas achter komen als het te laat is.
Wel was ik voor de operatie op tijd, River haar oogje was inderdaad groter geworden . En het was inderdaad de beste keuze.
Dus voel je nooit schuldig als je hondje iets heeft, een hondje laat zijn pijn niet altijd zien.
Liefs Jessica
Een beetje pech, maar we blijven positief :)
Ik had hier graag een verhaal neergezet over mijn prachtige herfstvakantie, met prachtige zeildagen. Maar helaas, mijn lichaam deed niet wat ik wilde.
Maar laat ik aan het begin beginnen. Ongeveer 1,5 maanden geleden nu , kreeg ik buikgriep. Heel normaal , heeft iedereen wel is. Alleen ik ging daarna ook nog even door mijn rug. Ik wilde alleen maar mijn mobiel oppakken hahaha.
Dus weet , niet alleen gevaarlijk in het verkeer die mobiel , maar ook als die valt en je hem oppakt! Hier heb flink last van gehad, zelfs de fysio is nog extra geweest. Als ik dan maar wel kan zeilen in de herfstvakantie, was de gedachten.
Gelukkig was mijn rug de week voor de herfstvakantie weer zoals hij eerder was. Alleen ik voelde me niet lekker. Ging Woensdag avond naar de bioscoop, naar Doris (leuke film overigens) en was die avond niet zo lekker. De dag erop ging ik meer hoesten, klonk ik wat hees . En de zorg gaf ook aan , joh jess je klinkt weer lekker vol. Ik had zoiets ja dag, ik ga nu niet weer ziek worden, mijn lichaam gaat nu maar is normaal doen. Donderdag's en vrijdag's ook gewoon wezen werken. En vrijdag heb ik mijn ouders gebeld omdat ik niet lekker was en me zo verkouden voelde. Hier was natuurlijk al wel duidelijk dat dit niet helemaal de goede kant op ging. Maar ik wilde niet starten met de antibiotica, want dan kon ik sowieso niet op vakantie. Helaas kreeg ik zaterdag pijn op de borst en gekleurd slijm. Helaas dus toch aan de antibiotica moeten beginnen
Daar ging mijn vakantie, wat vond ik dit jammer. Wat was ik die maandag aan het balen. Ik had me er zo op verheugd. En baalde best even van mijn handicap.
Nu weet ik dat niet iedereen weet waarom ik dan baal van mijn handicap. Ik heb 50 procent longinhoud en regelmatig hierdoor longontstekingen. Dit komt doordat mijn borstkast lager zit en er dus eigenlijk niet genoeg ruimte is voor mijn longen.
Maar ondanks dat ik baalde van mijn handicap heb ik bij mijn ouders me gelukkig ook wel vermaakt. Wel pas na de dinsdag, toen was ik iets opgeknapt en heb genoten , gewoon door te kijken hoe de kinderen van mijn zus aan het spelen waren , de gezelligheid aan de eettafel. Maar ook nog veel slapen, heel veel slapen.
Al met al dus een hele andere herfstvakantie dan gepland.
Maar nu ik er op terug kijk, weet ik dat dit bij mij hoort. En dat als ik positief blijf, het leven ook een stuk leuker is :)
Ik hoop dat ik niet weer ziek wordt op de longen , want ik heb leuke dingen in de planning staan. Maar als het zo is, dan weet ik dat ik vrienden en familie heb die er altijd voor mij staan. En zorgen dat ik toch nog gezellige gesprekken heb.
FOTO SHOOT ? wat ? FOTO SHOOT ? jij ? Nee wij
op 11 mei 2018, stuurde myrte mij een whatsappje. Op zich niet bijzonder, want we appen natuurlijk veel vaker.
Maar deze keer kwam er een serieuze vraag, heb je 23 mei iets te doen ?
Nou, eigenlijk wel myrte, maar dat kan ik misschien wel verzetten. Maar hoezo ?
Ja, misschien krijg ik een foto shoot. en wil jij dan met mij meedoen ?
Oke, dat is wel even uit mijn comfort zone hahah. Maar het leek me wel heel leuk. En toen ik hoorde waarvoor, wilde ik het helemaal doen.
bericht van fotografie bij daphne:
Vorige week mogen meewerken aan een project van Young Impact. Lente en Wies hadden het prachtige idee om een fotoshoot te organiseren voor deze 2 mooie dames.
Een make-over, hapjes en bubbels! Te gek!
Alles is mede mogelijk gemaakt door Enjoy Food & Wine, Babor Institute Skin Balance en Judith Siemerink.
Nadat alles geregeld was via whatsapp. Inclusief een wel heel apart inpaklijstje van dingen die ik mee moest nemen :
Roze sokken
Groene sokken
t'shirt met tekst.
2 leggings.
mmm, eeuhm oke..
Hihihi, gelukkig kennen myrte en ik elkaar goed genoeg om te weten wanneer het niet serieus is. Maar ik heb het wel allemaal meegenomen, maar natuurlijk ook mijn jurk en mijn zwarte schoentjes ingepakt.
Toen was het 23 mei, best een mooie zonnige dag. En ergens vond ik het best een beetje spannend haha.
Eenmaal bij myrte, was ik veel te vroeg en hebben we eerst nog even wat boodschappen enzo gedaan.
Hierna kwamen Wies en Lente ons ophalen . Zij hadden dit allemaal vanuit een schoolproject geregeld. Uiteraard moest voor vertrek even gekeken worden, wat we nou precies aan moesten hebben . Dit hebben we volledig aan de twee meiden overgelaten (met stiekem af en toe beetje hulp) . Hierna op naar het huis van Lente.
Hier waren joyce en Daphne ook al aanwezig. Even uitleg gehad van hoe en wat. En ook nog even mag het wel of niet op facebook. Alles netjes geregeld. En toen konden we beginnen.
Ik die nooit make - up draagt, moest er toch maar is aan geloven, hier was ik het zelf ook mee eens !
Dus Lente heeft zich helemaal netjes uit kunnen leven op mij en Wies op Myrte. Echt netjes gedaan hoor !!!
Ook werden mijn haren nog door joyce gedaan.
En toen was het zover om de foto's te maken.
Echt heel leuk om te doen en het eindresultaat ? Ik zeg check de facebook pagina's !
ook was er nog champagne *thanks enjoy food & wine *, waar myrte en jess zijn hahah.
En ook de lekkere hapjes waren niet weg te denken.
Bedankt Joyce , Lente , Wies, Judith, Daphne, Myrte.
Was super gaaf en super mooi georganiseerd.
Gewoon even vertellen hoe het gaat.
De meeste mensen kennen mij als het meisje met een glimlach. En meestal een goed humeur hihi.
Maar soms vind ik het leven best moeilijk, oneerlijk, gemeen. Waarom gaan er mensen dood. Waarom is er zoveel verdriet op de wereld.
Het liefst zou ik iedereen willen helpen, maar dat kan niet.
Maar ook , ik ben nu 30 en ik had het natuurlijk stiekem ook wel anders willen zien. Een mooi gezinnetje met kinderen. Een wens die ik altijd wel gehad heb.
Maar heel reëel gezien, ik kan amper 4 uur per dag werken en dan ben ik zo op dat ik ga slapen. Mijn rug kan niet iedere dag een klein wezentje op tillen.
En dat is soms best jammer, maar maakt wel de keuze die ik gemaakt heb in mijn leven. Want, als ik er niet zelf goed voor kan zorgen, dan niet.
Soms voel ik me heel alleen, echt heel alleen. Een gevoel waar niemand iets aan kan doen, want dat is een gevoel van binnen, terwijl er duizenden mensen om me heen kunnen staan.
En dat allemaal in mijn hoofdje. al die dingen, dat maakt het wel is dat ik soms even niet voor een ander klaar kan staan. Maar neem me dit dan niet kwalijk. Ook ik kan niet alles. en heb mijn dingen.
Verdriet om heel veel dingen die gebeurt zijn de afgelopen tijd.
Maar gelukkig heb ik ook veel mooie dingen mee gemaakt. En heb ik vrienden die verdomd veel om mij geven en die zeggen hey jess gaat het goed.
Maak ik heel veel mooie en grappige dingen mee.
Heb ik een nieuwe telefoon, omdat de i phone het niet overleeft bij jessica hahah.
Heb ik heel veel liefde en vriendschap mogen ontvangen. Alweer heel veel leuke uitjes voor aankomend jaar staan. Waar ik uiteraard over ga schrijven.
Volgend maand kookweekend :) :) !!! Eindelijk weer met jodi weg :) En de rest natuurlijk
Maar soms is het gewoon wel is moeilijk.
Saskia thanks voor je eeuwige vriendschap !
Nadeem bedankt voor al het bellen en luisteren. en soms gek worden hahah
Rianne bedankt dat ik altijd bij je op de bank mag ploffen.
En al mijn anderen vrienden ook, bedankt voor wie jullie zijn !
Happy new year!!!!
Daar stond ik dan 28 december te wachten op de taxi. Gelukkig stond ik er op tijd. Want hij was wat eerder. Heel fijn, want hij zou mij afzetten bij de trein. Dit is dan ook gebeurd. Bij de trein stond er weer iemand die mij verder hielp met de reis. En in Arnhem is jacqueline er bij aangesloten. Eenmaal in breda , zou er ook een taxi moeten komen.
Na een half uur wachten, hebben we toch maar even gebeld naar de valys. Deze beweerde dat de rit geannuleerd was. Bijzonder, want ik ben vanochtend toch echt opgehaald. Helaas snapte het meisje aan de telefoon er niks van.
Gelukkig kwam er plotseling een taxi aan. En ja het was de onze :) :)
Op naar Breda novotel. Toen we aankwamen hebben we eerst ingecheckt en de kamer verkent. Hierna zijn we uit eten geweest bij la cu banita. Ik raad Breda nog niet zo hard aan. Het duurde best lang voordat we het eten kregen. En we hebben sommige dingen ook dubbel moeten vragen. Maar dit mocht de pret niet drukken.
Hierna op naar het hotel en na nog even gepraat en gedold te hebben, en minions uit het bed te hebben verjaagd. Zijn we eindelijk gaan slapen. Want de volgende dag gingen we naar Londen!
Ik sla nu even het busreizen en de boot over. Want anders wordt het een heel lang verhaal haha.
Eenmaal in londen, was het al avond. We besloten om naar onze kamer te gaan. Helaas bleek daar een wel erg klein twee persoons bed te staan. mmm, dat zou wel heel knus worden. Toch maar niet. Dus jacqueline op naar de receptie en ik, ik bleef bij de tassen en de rolstoel.
Nadat alles geregeld was, zijn we in het hotel gaan eten. Ik had lekker nacho's en soep. en jacqueline ging aan de pasta. Hierna zijn we op onze kamer nog even gaan praten en klaar maken voor bed. Wat echt goddelijk lag. veel beter dan center parcs hihi.
De volgende dag was het eindelijk zover, op naar de harry potter studio's. Wat was het gaaf. Eerst gingen we in een harry potter bus naar de studio's toe. Eenmaal daar zijn we eerst wat gaan eten. En in de hal rond wezen kijken. En toen konden we naar binnen. Je wordt aan het begin begeleid door een gids. Deze deden dit echt super leuk. En het was gewoon echt heel gaaf. Zweinstein hadden ze nog in sneeuw gezet, omdat het winter is. En jacqueline en ik hebben op de bezemsteel gezeten. Echt vet gaaf !!! Natuurlijk moesten we ook de moter van hagrid even testen. Hij vloog alleen niet, wel jammer hoor.
Na een leuke middag in de studio's , was het helaas tijd om terug te gaan met de bus, naar onze bus. Maar voordat we naar onze bus gingen hebben we eerst nog even all you can eat pasta en pizza gegeten. En je kon je drinken bijvullen zo vaak je wilde , oftwel ik heb de hele avond bijna moeten plassen haha. Hierna op naar onze bus maar eerst nog een ijsje. Tijdens het stukje dat we moesten lopen naar onze bus, zijn we nog even heerlijk verkeerd gelopen, maar we hebben het makkelijk gered hihi.
S'avonds niet meer zoveel gedaan. We waren moe maar voldaan.
De volgende dag zijn we naar winterwonderland geweest. Dit is in hyde park. Hier hebben we eerst de ijssculpturen gezien. Echt zo mooi. Zeehondjes,vissen,ariel. Echt allemaal nagemaakt van ijs. Hierna zijn we naar cinderella on ice geweest. Wat ook weer echt mooi was. En het voordeel, jacqueline was gratis :)
Helaas kwam ik er na de show achter dat we een lekke band hadden. Shitzooi. Gelukkig waren de mensen van winter wonder land heel lief. Ze hebben eerst geprobeerd of er daar een pomp was of een manier was om de band te maken. We mochten binnen blijven tot er een oplossing gevonden was. Uiteindelijk hebben ze de ehbo gebeld en die heeft ons met een rolstoel naar de metro gebracht.
Hier zijn we gratis ingezet ! echt vet lief. En toen we er weer uit kwamen stond er ook iemand klaar om ons er uit te helpen . Natuurlijk baalde we op dat moment ontzettend. We zijn terug gegaan naar het hotel, om te kijken voor een oplossing. Gelukkig konden we na overleg, ruilen van rolstoel. En bleef mijn rolstoel met lekke band daar. En kregen wij de rolstoel van het hotel mee :) Omdat we er toch waren hebben we daar meegegeten van het lopend buffet.
Hierna konden we met de chauffeur weer terug naar de stad. Want hij ging mensen ophalen om 8 uur, en wij wilden weer terug voor het vuurwerk.
Eenmaal terug in de stad, waren we aan het bedenken wat we nou eigenlijk wilden gaan doen.. Uiteindelijk zijn we weer terug naar winter wonderland gegaan. En hebben we daar het spookhuis en de pagode (het heette vast anders) nog bezocht. Wat echt heel leuk was! Ook hebben we nog ring gooien en draaien aan het rad gedaan. Jaqueline won, en ik won eigenlijk niks, maar kreeg toch een knuffel .
Na nog even rondslenteren en alles bekeken te hebben, besloten we vast richting de metro te gaan die we moesten hebben s'avonds en vanaf daar ergens naar het vuurwerk te kijken. dus wij lopen of eigenlijk jacqueline lopen en ik zitten. en op eens staan we voor bucking ham palace. hahahah. Echt perongeluk. Maar wel echt een goede plaats om te staan. Eerst kon ik niks zien en ging jacqueline vragen of ik niet voor het hek mocht staan. Maar dat kon echt niet. De oranje mannetjes gingen wel even regelen dat ik wel iets zag. En regelde dat de twee mensen die voor mijn neus stonden aan de kant gingen. Het was echt zo mooi ! Het vuurwerk en de london eye . We hebben wel eerst 1,5 uur gewacht. we waren vroeg. gelukkig maar, anders hadden we niks gezien. Zowiezo niet zo mooi als nu.
Na het oude jaar uitgeknalt te zijn. Zijn we naar de metro gegaan. Eerst boven langs maar dat was afgesloten. en dus moesten we weer terug onderlangs. Maar we zijn er gekomen. En eenmaal in de metro was het erg stil.
Op naar het vliegveld. Op het vliegveld was het ook erg rustig. Maar we waren in de metro twee andere medepassagiers tegen gekomen, die met ons mee reden naar het hotel . Dus op het vliegveld hebben we met zijn 4 en een taxi genomen.
Nu hoor ik sommige denken, wat een gedoe met die metro. Nou dat was het. Krass had tegen ons gezegd dat wij om 2 uur s'nachts op gehaald zouden worden door onze bus. Wij kregen pas in de bus te horen dat dit niet het geval was. ik geloof op dag 1 s'avonds. Wij hebben hierop naar het alarmnummer van krass gebeld, van wat nu. Deze jongen kon ons niet helpen en we moesten maar wachten op de volgende dag. Dit was al oud jaarsdag. Dus s'morgens weer gebeld. En weer het verhaal uitgelegd. Want de chauffeur kon er niks aan doen, die had het doorgegeven dat hij niet uitkwam met zijn reistijden. Uiteindelijk na een hoop gedoe. Hebben ze besloten dat als het ons vanwege de rolstoel niet lukte met de metro, wij een taxi konden boeken. En later hoorde we dat onze chauffeur zelfs nog gebeld had naar krass. Van wat nu ? Gelukkig is uiteindelijk de metro toch gelukt :)
Op nieuwsjaardag gingen we naar de nieuwjaarsparade. Na ongeveer 2 uur waren wij er klaar mee, en zijn we gaan shoppen in de primarkt. Hier hebben ze een grote harry potter afdeling. En die heb ik leeggekocht haha. Ook in de studio's had ik al wat gekocht. Maar primark is toch iets goedkoper.
Hierna hebben we nog sushi gegeten en een ijsje , wat we eigenlijk om de dag hebben gegeten. En toen op naar de bus.
S'avonds hebben we nog even een drankje op het nieuwe jaar gedaan. En toen op naar de kamer. En de volgende dag weer naar huis.
Wat een mooie reis, met wat pech. Maar het was echt gaaf !!! Thanks Jacqueline